05
Ιολ.
08

Αδέσποτες καύλες

…Άνοιξα τα κοκκινισμενα μάτια μου όταν ένιωσα ότι πνίγομαι ,μια σωτήρια αίσθηση αυτοσυντήρησης και μια παράξενη γεύση στο ξεραμένο μου στόμα …

Το ονειρεύτηκα …θεέ μου ,έμοιαζε τόσο αληθινό ..τόσο που ..ένα τράβηγμα στο λαιμό μου με επανέφερε στο ίδιο δωμάτιο ,το φως είναι κάτι ελάχιστο εδώ,ακόμα και αυτό το λιγοστό πνίγεται μέσα στην σκόνη … βαριά αρώματα ερεθίζουν την ματωμένη μύτη μου …σανταλόξυλο και ..σπέρμα ,είναι γελοίο δεν ξέρω πως μυρίζει το σπέρμα ..δεν ξέρω μέχρι που κάποιος τέλειωσε ξεδιαντροπα μπροστά μου …εγώ ;.

…Ενα αρρωστιάρικο κίτρινο φως άναψε δεξιά μου και τότε με είδα …….ντρέπομαι αυτό ένιωσα μέχρι το χνούδι της πλάτης μου που καίγεται από τον πόνο ,μα η ντροπή είναι λίγο μπροστά στην εξευτελιστική μορφή μου ,αυτή που ένας καθρέφτης μπροστά μου την φτύνει ξεδιάντροπα στα ίδια μου τα μάτια…

Ντροπή είναι κάτι που ξέχασα ,καυλωμένη είναι κάτι που θυμήθηκα ,πούτσα είναι αυτό που ένιωσα στον κώλο μου ,σπέρμα είναι αυτό που ρέει πάνω στο πρόσωπο μου ,ηδονή είναι αυτό που κολυμπώ τώρα ,προσμονή είναι αυτό που κρατάει σχεδόν θεόρατο δίπλα μου αυτός ο άγνωστος άντρας , αντανακλαση είναι αυτό που βλέπω και καυλώνω στον καθρέφτη …….αυτά μέχρι που το σαπισμένο δερμάτινο λουρί που με κρατάει από τον λαιμό τραβήχτηκε ,γύρισα ….μα είμαι δεμένη με την ……

Ο λαιμός μου με τον λαιμό της το πόδι μου με το πόδι της ,είμαστε και οι δυο γονατιστές εγώ με κολλημένο το ξαναμμένο πρόσωπο μου στα καπούλια της και το δικό της πρόσωπο πίσω μου …αδύνατον εγώ ;…από εδώ μπορώ να δω τα μικροσκοπικά μου στήθη ,είναι γεμάτα γδαρσίματα στολισμένα με ξεραμένο αίμα ,τα γόνατα μου πονάνε αφόρητα μαζί με τα σφιχτά δεμένα χέρια μου ,η σκληρότητα είναι κάτι που περισσεύει εδώ ,αυτό και η ηδονή μου που για κάποιον ακατανόητο λόγο συντροφεύει αυτόν τον πόνο …

Τα συναισθήματα μου είναι μια ανάμικτη αίσθηση αδρεναλίνης και γεύση αίματος που τρέχει από την μύτη μου ..μα γιατί με χτύπησαν ;,μα γιατί δεν αντιστέκομαι; ακόμα και αν μπορούσα δεν θέλω να σταματήσω να δέχομαι παθητικά αυτόν τον ποταμό γλυκιάς και αχόρταγης καύλας , είναι που ο επόμενος άντρας τελειώνει βαθιά στο λαρύγγι μου αφού πρώτα γαμούσε ανηλεώς τον κώλο της …..

Αυτό συνεχιζόταν ,είμαι ακίνητη σαν μια μικροσκοπική πάνινη κούκλα αφημένη μέσα σε ένα βρωμερό υπόγειο..αυτό είναι κάτι που θυμάμαι ,κάτι σαν και αυτόν τον γλυκό εφιάλτη ,είμαι έτσι ακίνητη με το στόμα μου ανοιχτό, από τα ξεβαμμένα χείλια μου γλιστράνε τα λαχανητά του πόθου μου μέχρι να γευτώ ξανά τα ζέστα υγρά τους ,μέχρι την … την επόμενη δόση μου ..,
τον επόμενο άντρα που θα αδειάσω με ακατανόητη μανία την καύλα του ,αυτό γίνεται για ώρα …αλήθεια για πόσο ;

..Μου τράβηξε το πηγούνι και έβγαλε την μεγάλη του πούτσα από τον ανοιχτό της κώλο , μου την έδωσε μέχρι που τα αρχίδια του κόλλησαν στο πονεμένο μου σαγόνι ,ένας άλλος άντρας ένα ακόμα μουγκρητό από τον οργασμό του ήχησε στα αυτιά μου μαζί με τον ήχο από ένα ….κουδούνι;

Μια γυναίκα γυμνή βρίσκεται δίπλα μου όρθια ,μυρίζει όμορφα μα και αυτό είναι ξένο προς έμενα ,ένα τσίγκινο σκουριασμένο κουδούνι κρέμεται από τον μακρύ λαιμό της ,αυτός είναι ο ήχος που με τρελαίνει ,αυτός είναι ο ήχος που με καυλώνει…με κοιτάει με το αινιγματικό της ύφος μαζί με το σαρδόνιο χαμόγελο της ,νομίζω οτι χαίρεται είναι υπερήφανη για μένα, από τις διεσταλμενες σκούρες ρόγες της κρέμονται αλυσιδάκια που καταλήγουν στη φαρδιά της δερμάτινη ζώνη ,με κοιτάει ,τα μάτια της ένα χάδι μέσα σε αυτό τον τον σκληρό κόσμο μου .

Τα γόνατα μου έχουν ματώσει από την πίεση ,ο ίδρωτας από την διπλανή μου με έχει κάνει μούσκεμα ,αυτό όμως είναι το λιγότερο ο επόμενος με τραβάει από τα μαλλιά με χύνει κλείνοντας μου την μύτη .. δεν υπάρχει αέρας πάρα μόνο σπέρμα …ξανά και ξανά ,τρέχει έξω από το στόμα μου γλυστράει στο πονεμένο μου σαγόνι ,ένας πόθος που βγαίνει έξω μαζί με τα μουγκρητά μου πέφτοντας με βουβό γδούπο προς το σκονισμένο πάτωμα …

Η εκπληξή μου κυνηγάει την ηδονή μου και εγώ ακίνητη, περιμένω τον επόμενο που αγκομαχάει με τα ιδρωμένα μπούτια του πάνω στον κώλο της ,ανυπομονεί να με χύσει και αυτός ,τον κοιτάζω γλυκά το πρόσωπο μου είναι ήρεμο ,μια χαλαρότητα από τους αμέτρητους οργασμούς μου ,ένας τεράστιος δονητής πάλλεται μέσα στο μουνί μου ,δεμένος σφιχτά με αλυσίδα που με κόβει γλυκά στην μέση μου …..η σκληρότητα είναι κάτι που περισσεύει εδώ μέσα και με κάνει ακόμα ποιο ανυπόμονη για να φτάσω που ;.

Αυτός που με γαμάει με σκαμπιλίζει στα κωλομάγουλα με απίστευτη δύναμη ,αλλά εγώ δεν κλαίω ,στάζω ολόκληρη ,αμέτρητες ηδονές με πλημμυρίζουν από παντού ,μοιάζουν σαν φίδια που ξετρυπώνουν γλιστρώντας από αυτούς του ξεθωριασμένους τοίχους και έρποντας έρχονται να μπουν μέσα μου μαζί με τον ήχο που βγάζουν ……..

ένας ήχος που μοιάζει χάλκινο κουδούνι……

-Θα το σηκώσεις γλυκιά μου επιτέλους”.

Άνοιξα τα κοκκινισμενα μάτια μου όταν ένιωσα ότι πνίγομαι ξανά ,το ονειρεύτηκα…. ακριβώς από πάνω μου είναι ένα χάρτινο φωτιστικό που θολώνει την όραση μου ..είχα συνηθίσει στο σκοτάδι ……

-…καλά πάω εγώ»

πετάχτηκα από το κρεβάτι είμαι γυμνή ,και παντού γδαρμενη ,κοιτάζω αυθόρμητα τα χέρια μου ,στα νύχια μου έχει μείνει ακόμα ξεραμένο αίμα ….μα τι έκανα , το σεντόνι είναι μούσκεμα ,ένας τέλειος υγρός κύκλος που κοιμόμουνα μέσα ;

Κοιτάζω γύρω μου ,το κομοδίνο,το παράθυρο με το ξύλινο στόρι,το δωμάτιο μου ;….μα…

-«Εχεις ένα δεματάκι ,έχει το όνομα σου επάνω …»

-«δώστο μου»

-«…τι έπαθες είσαι γεμάτη γδαρσίματα …»

-άντε γαμήσου μαλάκα»!!

-…συγνώμη για χθες ..μωρό μου.»

Ντύθηκα για να μην με βλέπει έτσι ο ηλίθιος ,δεν μπορεί να ξεκολλήσει από πάνω μου ,γαμιόμαστε την τελευταία εβδομάδα και με λέει και μωρό του το καθυστερημένο …..έχω πολλά να μετανιώσω και ένα από αυτά είναι τα ξενύχτια μου ,υπάρχουν ακόμα πολλά στην λίστα αλλά τώρα πρέπει να καταλάβω τι έγινε εδώ μέσα …..

Έκανα μπάνιο ,το κρύο νερό με συνέφερε για λίγο γιατί ακόμα νιώθω να καίγομαι ,έβαλα αρκετή κρέμα στο κορμί μου ,αλλά ακόμα νιώθω μια ακατανίκητη καύλα ,ακούμπησα τον κώλο μου πάνω στην νικελενια μπάρα για τις πετσέτες που της πέταξα βιαστικά στο πάτωμα ,ακόμα και το άσπρο μπουκάλι από την κρέμα το έβαλα μέσα στο ακόμα υγρό μουνί μου …θα συνέχιζα μα αυτός ο μαλάκας μου μίλαγε έξω από την πόρτα.

-είσαι καλά;»
-μπορείς να φύγεις»
-όχι πρώτα θα μιλήσουμε,δεν μου αρέσει να είμαστε τσακωμένοι …»
Έβαλα το μπουκάλι στο στόμα μου και τα δάχτυλα μου στην κωλοτρυπίδα μου …

-…..θα περιμένω”.

Έφτυσα αυτό το άγευστο πλαστικό από το στόμα μου ,σκέφτηκα να βγω έξω και να το γαμήσω το καθυστερημένο ,αλλά έπρεπε να τελειώσω με αυτόν πριν τον πνίξω με τα τρεμάμενα χέρια μου ..

Είναι καλό παιδί ,ο τύπος που μπορεί να σε κάνει να γελάσεις να νιώσεις καλά και άμα έχει πιει να κρατήσει τον οργασμό του μέχρι να χύσω και εγώ ,Βγήκα έξω του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και τον έσπρωξα χωρίς να το καταλάβει από την εξώπορτα κρατώντας τον από το καυλί του που το χάιδευα μέχρι να πετύχω την έξοδο του ,ένα άντε γαμήσου ξέφυγε λυτρωτικά από τα χείλια μου ,και κάτι μουρμουρητά ακούστηκαν πίσω από την πόρτα μου ,επιτέλους είμαι μόνη μου…..

Μια μυρωδιά σανταλόξυλο άρχισε πάλι να γεμίζει το δωμάτιο ,αν και ξέρω ότι είναι αυτά τα βρωμερά στικ που συνέχεια άναβε αυτό το ηλίθιο ,το άρωμα τούτο είχε ακόμα νωπή την γεύση από το όνειρο μου…

έσκυψα κάτω από το κρεβάτι κοίταξα προσεκτικά τον παλιό σουμιε ,δεν ήξερα τι έψαχνα αλλά το έκανα επίμονα ,με τα νύχια μου ψηλαφούσα τον σκουριασμένο σουμιέ,..Μέχρι που το άγγιξα..ήταν ένα τετράγωνο ασημένιο κορνιζακι ,το τράβηξα μαζί με την μικροσκοπική καδένα ,το άνοιξα ανυπόμονα ,ήταν μια μισοσβησμένη ασπρόμαυρη φωτογραφία ,…ανατρίχιασα η όψη της ήταν γνώριμη !!

ήταν η ίδια μεσήλικη γυναίκα να χαμογελάει με το ίδιο σαρδόνιο ύφος ,τα μαλλιά της ήταν κοντά πιασμένα με ένα κότσο στο πλάι τους ,τα στήθη της ήταν ξεθωριασμένη σε αυτήν την φωτογραφία μα οι ρόγες της ήταν το ίδιο μεγάλες …προκλητικά μεγάλες …..

Έκατσα στο κρεβάτι κρατώντας σφιχτά αυτό το μενταγιόν ….πέρασε αρκετή ώρα, συνέχιζα να έχω ζαλάδες μαζί με την ίδια καύλα ,ίσως να έφταιγε το κρεβάτι ….πήγα στο μπάνιο κοιτάχτηκα στον καθρέφτη με μισολυπημενο ύφος σαν και αυτό που έπαιρνα όταν ξύπναγα από τα ξενύχτια μου με συνήθως ένα ιδρωμένο άντρα να κοιμάται στο κρεβάτι μου αποκαμωμένος ….έτσι ξεκίνησαν όλα !!…..

Πήρα το ψαλίδι και άρχισα να κόβω τα μαλλιά μου ,τα ένιωθα να πέφτουν πάνω στα πόδια μου ,…βαρίδια που φεύγουν μαζί με τις μνήμες από το κεφάλι μου ,είμαι έτοιμη να υπακούσω σε αυτήν της την ματιά ,τα έκοψα όπως ήθελα ,αμυδρά θυμήθηκα ότι χθές αγόρασα ένα κρεβάτι από ένα μαγαζάκι ,μου άρεσαν τα σιδερένια κολονάκια σμιλεμένα από στριφογυριστά λουλούδια που μέσα ήταν πλεγμένα δύο φίδια..

…Ποιος αγοράζει μεταχειρισμένο κρεβάτι αναρωτήθηκα και την ίδια στιγμή το πήρα από αυτό το βρώμικο υπόγειο ,ο τύπος που μου το πούλησε μου έδωσε δώρο μια πάνινη κούκλα που ήτανε μαζί αλλά δεν την πήρα σιχαινόμουν αυτήν την βρώμα ήθελα μόνο το κρεβάτι γιατι το δικό μου είχε ποτιστεί από αναίτιο ιδρώτα…..γέλασα έφερα μπροστά μου την φωτογραφία της και την ίδια στιγμή με κοίταξα ……

κοντεύω γλυκιά μου ,άφησα μια τούφα που την έδεσα σφιχτά με ένα λαστιχάκι στο πλάι του κεφαλιού μου …….

Το μουνί μου στάζει μέσα από τα πρησμένα από ηδονή χείλια του ,πήγα μέχρι το κρεβάτι όπου έκατσα πεσμένη στα τέσσερα έπιασα τα σιδερένια κολονάκια και τα χάιδευα με τα ακροδάχτυλα μου ..από το ακουμπισμένο δεματάκι που ήταν αφημένο στο κομοδίνο μου ένας ήχος από το γνώριμο τσίγκινο κουδούνι ήχησε πνιχτά ….το άρωμα από σανταλόξυλο με τύλιξε καθώς περίμενα γονατιστή ……..

…Άνοιξα τα κοκκινισμένα μάτια μου όταν ένιωσα ότι πνίγομαι ,μια σωτήρια αίσθηση αυτοσυντήρησης και μια παράξενη γεύση στο ξεραμένο μου στόμα …το ονειρεύτηκα …θεέ μου ,έμοιαζε τόσο αληθινό ..τόσο που ..ένα τράβηγμα στο λαιμό μου με επανέφερε στο ίδιο δωμάτιο…..


15 Σχόλια to “Αδέσποτες καύλες”


  1. 8 Ιουλίου, 2008 στο 3:49 πμ

    Καλές παπαρίτσες γράφεις, μόνο να χρησιμοποιείς λιγότερα αποσιωπητικά, δεν το εννοώ φορμαλιστικά αλλά ουσιαστικά. Διάβασε το «πως να διαψεύσετε μια διάψευση» του Eco και το «κήνσορες και θεράποντες» του ιδίου! Το πρώτο έχει ένα γαμάτο αρθράκι που λέγεται «Πως να βάζετε αποσιωπητικά» και το δεύτερο κάνει μια εκτενή ανάλυση της δομής της ποπ κουλτούρας πράγμα που μάλλον θα σε βοηθήσει να γίνεις λίγο πιο avant garde. Ίσως μετατοπίζοντας ελαφρώς την θεματική σου και κάνοντας το ύφος σου πιο contemporary (λιγότερα επίθετα) θα ήταν πιο ενδιαφέρον το αποτέλεσμα και πιο original. Τα τελευταία είναι περισσότερο η γνώμη μου και λιγότερο οι γνώσεις μου αν και δεν είμαι εντελώς άσχετος με το αντικείμενο. Τα λέμε!

  2. 2 gsid
    8 Ιουλίου, 2008 στο 1:19 μμ

    @harisheiz

    Wellcome …στο γεμάτο με «λέξεις κλειδιά» μπλογκ μου και σε ευχαριστώ για την ψύχραιμη σου κριτική ,η επιθετικότητα είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον χαοτικό μου χαρακτήρα όπως και άλλα πολλά ..
    Ο Eco δεν συγκαταλέγεται στους αγαπημένους μου συγγραφείς ,μάλλον για την ακρίβεια διαβάζω ελάχιστα πλέον και αποσπασματικά λόγω της δουλειάς μου αλλά αν αξιωθώ κάποτε να είσαι σίγουρος ότι θα το διαβάσω ,δυστυχώς η ευτυχώς δεν χρειάζομαι κάποια επιρροή για ότι γράφω (ανεξάρτητα πόσο γελοίο φαντάζει) ..
    …..Δεν μου αρέσουν όμως οι έχθρες ούτε κανενός είδους «βεντέτες» ,σπανια κρατάω κακία σε κάποιον και απεχθάνομαι τις παρεξηγήσεις.
    … να είσαι σίγουρος ότι σε διαβάζω όποτε έχω χρόνο στην on-line ανάγνωση μου γιατί με ενδιαφέρουν ιδέες και απόψεις διαφορετικών ανθρώπων, το σχόλιο μου παρτο σαν κάτι που με εξόργισε στιγμιαία ,είχε υπερβολές σίγουρα ναι ,αλλά όταν ξεχειλώνεις μια κατάσταση μπορεί και φαντάζει γελοία ,πάντως σου ζητώ συγνώμη αν σε προσέβαλα πράγμα που δεν είχα σκοπό να κάνω

    …Σου εύχομαι καλό καλοκαίρι …με την ανάλογη χαλαρότητα

    ….(με τους τόνους και την ορθογραφία διορθώνομαι στα comments )……

  3. 8 Ιουλίου, 2008 στο 2:54 μμ

    Ο Έκο πριν από συγγραφέας είναι ένας εξαιρετικός σημειολόγος και σε αυτή του την ιδιότητα περισσότερο σε παραπέμπω ώστε να αντιληφθείς αυτό που γράφεις ως δομή. Συνήθως οι προτροπές που δίνω είναι οι αντίθετες, στρέφονται ενάντια στην δομή καθώς τα πάντα είναι υπερβολικά δομημένα σήμερα οπότε και εμένα με ενδιαφέρει το χάος και η αποδόμηση ως «αντίλογος». Όμως ταυτόχρονα πρέπει να υπάρχει και η συνείδηση της δομής, ως σύμβασης, που μας βοηθάει να αντιληφθούμε την πραγματικότητα και να την επικοινωνήσουμε ή να την αμφισβητήσουμε. 😉 Σκέψου αυτά που γράφεις ως σημασιοδωτικές δομές, αποδόμησε τα και επαναδόμησε τα ώστε να κατανοήσεις πως εσύ ο ίδιος συνθέτεις αυτά που γράφεις και πως περισσότερο συνεπής, όχι με μια εξωτερικότητα, αλλά με τον ίδιο σου τον εαυτό και σε σχέση με αυτά που γράφεις! Δεν χρειάζεσαι επιρροές (και καλά κάνεις), χρειάζεται όμως συνειδητή απόρριψη τους (γιατί μάλλον αυτό σε ενδιαφέρει) και ίσως σημείωση αυτής της απόρριψης μέσα από την ίδια την δουλειά σου!

    Κανένα πρόβλημα, άλλωστε role playing είναι όλα! 😉

    Καλό καλοκαίρι!

  4. 8 Ιουλίου, 2008 στο 2:56 μμ

    *»πως μπορείς να είσαι περισσότερο συνεπής» ήθελα να πώ

  5. 5 gsid
    10 Ιουλίου, 2008 στο 3:16 μμ

    @harisheiz
    την στοχοποιημένη ανάλυση σου την βρίσκω αρκετα ενδιαφέρουσα ,σπάνια ομως μπορώ να εχω μια συγκεκριμένη δομη στο μυαλό μου συνήθως είναι εικόνες που τις μεταφράζω σε λεξεις και μετα γίνεται η όποια… πλοκή (πισωκολλητό-τσιμπούκι-δεμένες καριόλες κ.α .. ωχ και άλλες λεξεις κλειδιά )
    αν και σιχαίνομαι να περιαυτολογώ ο αυτοσαρκασμός μου ειναι ενα σωτήριο σχοινί που με βοηθάει να μαζεύω τον παρορμητικό μου και γεματο αδρεναλίνη ψυχισμό μου (είναι ισως λόγω της “δουλειάς” μου).

    ……δεν θα πω τίποτα περισσότερο σαν σχόλιο στο επιληπτικό συγγραμά μου με τιτλο ¨αδέσποτες καύλες ¨που πραγματιζεται την γονυπετής επιθυμία βαρεμενης απο υπερχειλίζουσα βαρεμάρα γυναίκας να καυλώνει ασυστόλως, μια αδιορατη μα εντονη επιθυμια σαρκικης απολαυσης που θελει να την γεύτει με το στομα της γεματο σπερμα ,οταν ομως ανακαλύπτει την αιτία ….(εδώ ακολούθει η 2η version ανεπίσημη και μυστική ..σσσσσσσστττ

    …αφήνει το μουσκεμένο κρεβάτι της και με το ψαλίδι στο χέρι τρέχει στο computer της ,το ανοίγει καθως αρχίζει να τρίβει το πονεμένο της κορμί πάνω στην ξύλινη καρέκλα που καθόταν ,οταν έντρομη ανακάλυψε πως το αγαπημένο της μπλογκ έλειπε απο την λίστα της wordpress ενα δάκρυ κύλησε μεχρι την σκουρόχρωμη ρόγα της που ηδονικα καθρεφτιζόταν πανω στην οθόνη που εκεινη την στιγμή ηταν κολλημένη στην λέξη “special formula “,η απώλεια της έτρεφε την απόγνωση της με δάκρυα και αυτή την ακατάσχετη ηδονή της πού επίμονα την είχε κυριεύσει …

    ..πήρε το ποντίκι του υπολογιστή και με ακόμα την εμφανή απογοήτευση της άρχισε να το τρίβει στα μουνόχειλα της ,εικόνες απο κοντοκουρεμένους και γεμάτους σπέρμα αντρες άρχιζαν να πνίγουν το θολωμένο της μυαλό μαζι με ενστολους βασανιστές που στοργικά της χάριζαν τον λυτρωτικό της πόνο ,ηταν λες και το ψυχρό πλαστικό μετέφερε τις μνήμες προς τον υγρό της κόλπο ,

    με το άλλο της χέρι χάιδευε την γυάλινη οθόνη που με τα ιδρωμένα δάχτυλα της σχηματιζε ίσιες γραμμές πάνω στo σκονισμένo γυαλί,εκατσε ετσι για αρκετη ωρα μεχρι που αποκοιμήθηκε σε αυτήν την αφύσικη στάση ,απο το φρεσκό-ξυρισμενο μουνί της ενα καλώδιο προεξείχε διστακτικά ,ηταν ενωμένη κατα ενα παράξενο τρόπο με τον υπολογιστή της μεχρι βαθεία στον κολπο της που φεγγοβολούσε απο το κοκκίνο φως ,μια λαμψη που αναβόσβηνε μεσα στο γεμάτο ιδρώτα δωματιο ,ενα ελαφρύ τρέμουλο στα χείλη της ηταν η μονη κίνηση της μεχρι να πεσει στο γλυκό σκοτάδι του ύπνου ,την επόμενη μέρα ηθελε να γραψει ενα γράμμα και αυτό ηταν η τελευταία της επιθυμία όταν έγειρε το κεφάλι της στο πληκτρολόγιο ….ενα τράβηγμα την επανέφερε στο ίδιο δωμάτιο ,το καλώδιο τεντώθηκε γλυστρώντας στον υγρό της κόλπο ,άνοιξε τα κοκκινισμένα μάτια ……………..

  6. 14 Ιουλίου, 2008 στο 12:42 πμ

    Και είναι αλήθεια, το πως είναι εδώ μέσα, τόση ταπείνωση και τόση μέθη.

    Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο θα θέλαμε να είναι. Μας αρέσει τα στριφογυρνάμε όλα μέσα σε σκονισμένους γυάλινους λαβύρινθους.

    Ελπίζω αυτά τα σχόλια να είναι λάσπη και διαμάντια. Κρατάς τα διαμάντια για να καυλώνεις και αφήνεις την λάσπη να πέσει κάτω από μόνη της για να καυλώσουν αυτοί που την πετάνε. Ελπίζω να βλέπεις την αέρινη ομορφιά, την όαση που βρίσκετε πάντα ανάμεσα σε διάφορα χαμετιπία.
    Κοίτα πέρα από τις ταπεινές λέξεις, φτάσε στις εικόνες και χάρησε πλαστικά χαμόγελα στους πλαστικούς ανθρώπους.

  7. 7 foteinoula
    25 Ιουλίου, 2008 στο 9:23 μμ

    πωωωωωωωωωω, τι ποστ ήταν αυτό! φοβερές λεπτομέρειες ρε συ…
    bravo gsiiiiid 🙂

  8. 8 gsid
    26 Ιουλίου, 2008 στο 12:19 πμ

    την μονη λεπτομερεια που δεν εγραψα ηταν για το ονομα της (……)

  9. 26 Ιουλίου, 2008 στο 12:26 πμ

    εεεεεεε…. ναι, αυτό μάλλον είναι αλήθεια.. 🙂
    πάντως αυτή η περιγραφή είναι πολύ γυναικεία… πολύ ωραία γράψε πάλι για αυτήν χωρίς ονόματα 😉

    bonsoir!

  10. 10 gsid
    26 Ιουλίου, 2008 στο 12:37 πμ

    ..την επόμενη φορά θα έχει αγορασει ενα used αντρικο παντελονι(σχεδον απλυτο ) απο το μοναστηρακι ,
    ..ποιος θα αγοραζε ενα τετοιο πραγμα σκεφτηκε και αμεσως το πηρε …

  11. 26 Ιουλίου, 2008 στο 11:36 πμ

    καλά, δεν το πιστεύω, κι εγώ σε αυτή τη λεπτομέρεια με το κρεβάτι αναφερόμουν…
    για το απο πάνω σχόλιο δεν έχω να πω τίποτα gsid, τίποτα, απίστευτο 🙂

    άντε καλές συνέχειες, ανυπομονώ να δω τι θα συμβεί! καλημέραααα

  12. 1 Αυγούστου, 2008 στο 8:51 πμ

    κατι μαλακιες που γραφετε ασε που ειναι ολες ψεματα,φαντασια καργα

  13. 13 gsid
    2 Αυγούστου, 2008 στο 3:20 μμ

    ευχαριστουμε για τα καλα σου λογια ξερεις ποσο κοπο θελει για να γραφεις μαλακίες ;…

    δεν θα το πιστεψεις όμως αλλα ολο αυτο ειναι ενα ψυχολογικο -τραγελαφικο πειραμα με σκοπο την παραπλανηση του αναγνωστικου » κοινου » (?????),τωρα πως εσυ το καταλαβες οτι αυτη η ιστορια ειναι φαντασια καργα -καργα και εντελως αναληθη σημαινει οτι η αντιληψη σου σε τετοιου ειδους παγιδες ειναι αλανθαστη …μπραβο συγχαρητηρια καργα-καργα

  14. 23 Αυγούστου, 2008 στο 5:21 μμ

    axaxaxaxa
    aetomatis o sxoliastis kai karga malista. krima ki egw pou nomiza oti auta simvainoun sto diplano diamerisma… karga tha ekana lathos fainetai 😉

  15. 29 Δεκεμβρίου, 2008 στο 9:51 πμ

    Το μεγαλύτερο Ελληνικό πόρταλ με Ερωτικές Ιστορίες. Μπορείτε να διαβάσετε ή να στείλετε τις δικές σας ιστορίες.


Αφήστε απάντηση στον/στην gsid Ακύρωση απάντησης


Beloved Darkness
cooltext68970972.jpg
Ιουλίου 2008
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031  
475250999_de0d7caef21
1496309747_5dbfcc68ff.jpg
......................................... Page copy protected against web site content infringement by Copyscape

Do not copy.....So beware